Κυνόδοντας: χαμός στο διαδίκτυο, ταινία, όσκαρ, download, κριτικές #dogtooth

Εξαιρετικά τα προγνωστικά για τον Κυνόδοντα στα Όσκαρ 2011, ενώ χαμός γίνεται στο διαδίκτυο για download του Dogtooth και κριτικές της υποψήφιας ταινίας για Όσκαρ.

Στο άκουσμα της είδησης οτι η ταινία Κυνόδοντας του Γιώργου Λάνθιμου είναι στην πεντάδα των υποψηφιοτήτων για Όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας τα.. «πληκτρολόγια» σε Facebook, Twitter και blogs πήραν φωτιά. Τα σχόλια είναι διθυραμβικά καθώς η ταινία είναι σκληρή και άρεσε στον κόσμο.

Διαβάστε μερικά σχόλια στο twitter #dogtooth για Κυνόδοντα-Όσκαρ:
«Προβλέπω νέο EURO2004 με πανηγυρισμούς στην Ομόνοια έτσι και το σηκώσουμε το τιμημένο (Oscar)»
«Τώρα μπορεί να βγει η κόρη από το πορτμπαγκάζ και να πάρει το όσκαρ»
«Το Σταρ θα στείλει Νίκο Τσιλιπουνιδάκη στο L.A. Μεγάλες στιγμές»
«Τι να κάνει η Δάφνη Μπόκοτα τέλος Φλεβάρη;»
«Λάνθιμε, φέρε το οσκαρ να το σκοτώσουμε στην ομόνοια»
«Η γαλανόλευκη θα κυματίσει περήφανη, για να ξαναδωσει τα φωτα του πολιτισμού: αιμομιξία, εγκλεισμός, κακοποίηση ανηλίκων»
«Ο Παπακαλιάτης ετοιμάζει ήδη το επόμενο του σήριαλ με τίτλο «Φρονιμίτης»
«Εξαγωγη κυνοδοντα»
«Αυτή τη στιγμή ο θόδωρος Αγγελόπουλος ξεριζώνει τους κυνόδοντές του»
«Το ελληνικό σινεμά δείχνει τα.. δόντια του!»

Εν τω μεταξύ, χαμός γίνεται στο διαδίκτυο με download links και torrents του Dogtooth, καθώς η ταινία δεν παίζεται πουθενά στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή. Ο Κυνόδοντας διατίθεται από το iTunes store, και από διάφορα download sites τύπου rapidshare κτλ.

Οι κριτικές για τον προκλητικό Κυνόδοντα είναι διθυραμβικές: «Μια σατιρική αλληγορία βιβλικών διαστάσεων και μεγάλης ακρίβειας με θέμα τη μεθοδευμένη καταπίεση του ενστίκτου και της σεξουαλικότητας από τον Γιώργο Λάνθιμο, ο οποίος ξεσκίζει τον παραστρατημένο θεσμό της οικογένειας με το σταθερό χέρι ενός αισθητικού χειρουργού. Κι αν η κάμερα είναι στυλό, τότε ο ενοχλητικός, τολμηρός, σκοτεινά χιουμοριστικός Κυνόδοντας είναι μια ταινία με υπογραφή και ονοματεπώνυμο και γράφει τη δική της ιστορία στο ελληνικό σινεμά.»

Δείτε σκηνές από το επίσημο τρέιλερ της ταινίας Κυνόδοντας-Dogtooth:

«Προς τι οι πολλοί έπαινοι; Πολύ απλά, ο Λάνθιμος έφτιαξε ένα φιλμικό σύμπαν, μάντρωσε μια ιστορία μέσα στους τέσσερις τοίχους και στο γκαζόν της έπαυλης, άφησε σπόρους προβληματισμού και ξεβολέματος, χωρίς να θολώσει την αφήγηση – τι άλλο να θελήσει ένας υποψιασμένος θεατής για μια ελληνική ταινία αιχμής και καλλιτεχνικής φιλοδοξίας; Η υπόθεση είναι μια ολοζώντανη, σύγχρονη εκδοχή του πιο αρχετυπικού μύθου που συνδέεται με τη μεταφυσική ανησυχία της ανθρώπινης φύσης, το ξύπνημα του σεξουαλικού ενστίκτου και της τιμωρίας από τον Πατέρα.

Ο Γιώργος Λάνθιμος μεταφέρει το θεμέλιο της Παλαιάς Διαθήκης με αισθητική ψυχραιμία και απόλυτη καθαρότητα. Παίζει μυαλωμένα με τα οξύμωρα χαρακτηριστικά των πρωταγωνιστών: ο Θεός/πάτερ φαμίλιας είναι τέλειος, ωστόσο άφησε τους πρωτόπλαστους να δαγκώσουν το μήλο, να βασανίζονται και να τον καταδιώκουν με την αμαρτία τους στον αιώνα τον άπαντα. Και τα παιδιά του είναι παιδιά του ιδίου πατρός (συνεπώς αδέλφια) αλλά και σύζυγοι – η αιμομιξία ξεκινάει από το σημείο μηδέν της δημιουργίας. Και όλα αυτά, χωρίς να δηλώνονται ως αλληγορία που βγάζει μάτι ή που κλείνει μεταφυσικά το μάτι στην πλοκή, αλλά κατατίθενται κινηματογραφικά μέσα από ένα γοργά σκηνοθετημένο, αφαιρετικά και οικονομικά γραμμένο σενάριο, με φόντο μια ουτοπική, ρετρό κατοικία (το ύφασμα των ’70s τον εμπνέει, όπως και στην Κινέττα).

Ο Κυνόδοντας είναι μια κατασκευή που δεν απολογείται για τα ψυχολογικά αίτια των συστατικών υλικών της, και δίνει διαστάσεις στους χαρακτήρες που την αποτελούν. Τους εγκαθιστά άμεσα, συμπαγώς, με εφευρετικότητα, και τους βάζει να περπατήσουν στο μονοπάτι της διαταραχής που κυριαρχεί απειλητικά στο τακτοποιημένο, συντηρητικό περιβάλλον. Μια οικογένεια σε ένα ωραιότατο σπίτι με πισίνα και άνετους χώρους, ειδυλλιακό, πλαστικό σαν διαφήμιση του ’70, κάπου σε ένα προάστιο. Ο μπαμπάς (συναρπαστικός ο Στέργιογλου) κρατάει δέσμια την οικογένεια μέσα στους φράχτες, πιστεύει πως την έχει υπό πλήρη έλεγχο, και τη γαμεί συστηματικά και συλλήβδην: τη σύζυγο που τον υπακούει τυφλά, τις δυο κόρες και τον γιο, που μιλούν σαν καθυστερημένα και έχουν μάθει στραβά το λεξιλόγιο.

Νομίζουν πως τα αεροπλάνα είναι παιχνίδια που καμιά φορά πέφτουν στον κήπο, πως τα ζόμπι είναι κίτρινα λουλούδια, ο Σινάτρα είναι ο θείος που τους τραγουδάει στοn δίσκο και η γάτα είναι ένα επικίνδυνο άγριο ζώο. Μισθώνει μια κοπέλα από τη δουλειά, τη Χριστίνα, για να ξεδιψάσει τις αγριεμένες ορμόνες του γιου και, χωρίς να το ξέρει, φέρνει το χάος στο σπιτικό. Η Χριστίνα κάνει δώρο στη μεγάλη κόρη μια στέκα για τα μαλλιά και ζητάει ως αντάλλαγμα ένα σεξουαλικό δώρο, που ταράζει την ισορροπία. Παρανοώντας τις αρχές της σφιχταγκαλιασμένης οικογένειας, ο πατέρας έκανε το λάθος να πιστέψει πως για το καλό των παιδιών δεν πρέπει να τα αφήσει ελεύθερα στον άσπλαχνο κόσμο – αυτό δεν μας λένε έμμεσα, ειδικά στην Ελλάδα;

Τη στιγμή του απογαλακτισμού, όταν το πιο δυνατό μας δόντι (ο Κυνόδοντας) θα κουνηθεί χωρίς επιστροφή και θα πάρει την άγουσα προς την έξοδο, τότε η «κακή εκπαίδευση» θα έρθει σε βίαιη ρήξη με το παρελθόν. Ο Λάνθιμος κλιμακώνει το σχίσμα σαν θρίλερ, αλλάζοντας με αυτοπεποίθηση ταχύτητες, όπως όταν η έξοχη Παπούλια χορεύει σαν να χύνεται σπασμωδικά η ψυχή της. Αντίθετα με τον Γιάννη Οικονομίδη, ο οποίος στις ταινίες του ακούει τη μικροαστική απόγνωση και τη μετράει με ντεσιμπέλ, ο Γιώργος Λάνθιμος δίνει κάποια ελληνικά χαρακτηριστικά στην οικογένεια, αλλά βλέπει την εικόνα της ως μέρος μιας οικουμενικής περιπέτειας, μιας διαδρομής που ενδεχομένως χτίζεται πάνω σε καλές προθέσεις αλλά λοξοκοιτάζει προς τον φασισμό, διαστρεβλώνοντας την ανάσα της ανθρώπινης συμπεριφοράς.»

————————————————

«’Για μένα το σπίτι μου είναι ο κόσμος όλος’, θα μπορούσαν να ισχυριστούν κατά κυριολεξία τα τρία νεαρά παιδιά μίας οικογένειας που ζει απομονωμένη σε μία άνετη, όμορφη κι απόμερη μονοκατοικία. Στο σπίτι αυτό, η όποια γνώση για τον κόσμο ελέγχεται απόλυτα από τον πατέρα (Χρήστος Στέργιογλου) και τη μητέρα (Michele Valley), οι οποίοι για άγνωστο λόγο ανατρέφουν το γιο (Χρήστος Πασσαλής), τη μικρή (Μαίρη Τσώνη) και τη μεγάλη τους κόρη (Αγγελική Παπούλια) αποκλειστικά εντός των ορίων του περιφραγμένου οικοπέδου της μονοκατοικίας, στο μοναδικό υποτίθεται χώρο όπου μπορούν να ζουν ασφαλείς. Ο μόνος άνθρωπος από τον έξω κόσμο που γνωρίζουν τα παιδιά είναι η Χριστίνα (Αννα Καλαϊτζίδου), την οποία ο πατέρας φέρνει στο σπίτι για να εκτονώνει τις σεξουαλικές ορμές του γιου. Η παρουσία όμως αυτού του ‘εισβολέα’ απειλεί να επιφέρει ραγδαίες αλλαγές στο φαινομενικά σταθερό και ελεγχόμενο σύμπαν του σπιτιού.

Πέρα από την όποια αντανακλαστική συμπάθεια μπορεί να επιφέρει το άκουσμα των θετικών έως διθυραμβικών κριτικών, οι επευφημίες του κοινού, ακόμα και η ίδια η βράβευση μίας ελληνικής ταινίας στο τμήμα ‘Ένα Κάποιο Βλέμμα’ (Un Certain Regard) του 62ου Φεστιβάλ των Καννών, η ουσία των πραγμάτων για την ταινία του Γιώργου Λάνθιμου παραμένει ανεπηρέαστη και ξεκάθαρη. Δεν πρόκειται απλώς για μία ιδιαίτερης σύλληψης και γραφής ταινία αλλά για ένα ολοκληρωμένο φιλμικό σύμπαν που καθηλώνει και βυθίζει το θεατή στους νόμους και τις αρχές του. Στη δεύτερη μόλις μεγάλου μήκους ταινία του, o Λάνθιμος παραδίδει ένα σπουδαίο πόνημα, ευφυές, σκηνοθετικά στιβαρό, οικονομικό στην αφήγηση, άριστα στοχευμένο στο αλληγορικό θέμα του και διεξοδικά μελετημένο έως και την τελευταία λεπτομέρεια. Από τις αξιολογότατες ερμηνείες έως την προσεγμένη μουσική επένδυση και τους φωτισμούς, όλα συντονίζονται υπέροχα.

Με κάμερα ως επί το πλείστον στατική, κλειδώνει μέσα στα έξοχα κάδρα του την ουσία όσων λαμβάνουν χώρα στο σπίτι-φρούριο. Τα ένστικτα των ηρώων και οι πράξεις τους βρίσκουν έτσι το ιδανικό μονοπάτι για να αποκτήσουν το νόημα που αναζητούν, στα πλαίσια μίας δραματουργίας που απογειώνεται κλιμακωτά. Και είναι αυτός ακριβώς ο λόγος όπου οι ερωτικές και οι βίαιες σκηνές δεν αποτελούν το σκληρότερο μέρος της ταινίας, αντιπαραβάλλοντάς τες με την ουσία που αυτές καταδεικνύουν. Αλλωστε, τι μπορεί να είναι σκληρότερο από το να καθίστασαι θεατής μίας εκπαίδευσης παιδιών σαν να πρόκειται για σκυλιά του Pavlov;

Μέσα σε αυτό το σύγχρονο ‘σπήλαιο του Πλάτωνα’ που στήνει για τους ήρωές του το σενάριο των Λάνθιμου και Φιλίππου, δομείται μία εναλλακτική πραγματικότητα όπου τα πάντα αποκτούν όνομα και νόημα κατόπιν έγκρισης μίας ανώτερης αρχής, της γονεϊκής. Οι άμεσα συνεπαγόμενες φιλοσοφικές αναζητήσεις και οι διαχρονικές αλληγορικές αναφορές στην ανθρώπινη ύπαρξη και γνώση, την ελευθερία της σκέψης, το θεσμό της οικογένειας, τη δομή και τη λειτουργία της κοινωνίας, τη σεξουαλικότητα, συνιστούν τη διαλεκτική παλέτα του «Κυνόδοντα» που κατακλύζει ολόκληρο το σώμα της ταινίας και εκτείνεται πολύ πέραν αυτού. Το νόημα των λεγομένων του Bunuel, ότι το σινεμά οφείλει να ενοχλεί, βρίσκει επαρκή ανταπόκριση στην ταινία του Λάνθιμου. Γιατί ο «Κυνόδοντας» αποτελεί μία απαιτητική για το θεατή πνευματική τροφή η οποία τον καλεί να ξεπεράσει τις όποιες άμυνες του προκειμένου να απορροφηθεί στους καίριους και επίκαιρους στοχασμούς του.»

————————————————

«Ο πατέρας, η μητέρα και τα τρία τους παιδιά ζουν σε μια μονοκατοικία έξω από την πόλη. Γύρω από το σπίτι υπάρχει ένας ψηλός φράχτης. Τα παιδιά δεν έχουν φύγει ποτέ από το σπίτι. Διαπαιδαγωγούνται, ψυχαγωγούνται, βαριούνται και αθλούνται έτσι όπως οι γονείς τους πιστεύουν ότι θα έπρεπε, χωρίς κανένα εξωτερικό ερέθισμα. Τα παιδιά επίσης πιστεύουν ότι τα αεροπλάνα που πετάνε πάνω από το σπίτι είναι παιχνίδια και ότι τα ζόμπι είναι μικρά κίτρινα λουλούδια. Ο μόνος άνθρωπος που μπαίνει μέσα στο σπίτι είναι η Χριστίνα, η οποία δουλέυει σαν φρουρός security στο εργοστάσιο του πατέρα. Ο πατέρας κανονίζει τις επισκέψεις της στο σπίτι με σκοπό να κατευνάζει τις σεξουαλικές ορμές του γιού. Όλη η οικογένεια, και ιδιαίτερα η μεγάλη κόρη, λατρεύει την Χριστίνα. Μια μέρα η Χριστίνα κάνει δώρο στην μεγάλη κόρη μια στέκα για τα μαλλιά ζητώντας της κάτι άλλο σε αντάλλαγμα.»

————————————————

Κυνόδοντας – Dogtooth
Σκηνοθέτης: Γιώργος Λάνθιμος
Χώρα προέλευσης: ΕΛΛΑΔΑ
Έτος: 2009
Hθοποιοί: Χρήστος Στέργιογλου Μισέλ Βάλεϊ Αγγελική Παπούλια Χρήστος Πασσαλής Μαίρη Τσώνη Άννα Καλαϊτζίδου
Κατηγορία: ΔΡΑΜΑ
Σεναριο: Γιώργος Λάνθιμος,Ευθύμης Φιλίππου

Διαβάστε όλες τις υποψηφιότητες για Όσκαρ 2011 και πώς κατάφερε να φτάσει η ελληνική ταινία Κυνόδοντας στα Όσκαρ.

• Λαμπερές φωτογραφίες Λάνθιμου-Κυνόδοντα στα Όσκαρ

• Νικητές Όσκαρ 2011: ποια ταινία υπέστη “Βατερλώ”

• Οι καλύτερες ιδέες για Αποκριάτικες στολές, μεταμφιέσεις