Πώς έφτασε στην πτώχευση η γνωστή εταιρεία τροφίμων Κατσέλης; Ποιες οι άστοχες επιλογές που έγιναν; Διαβάστε παρακάτω.
Δεκτή έγινε από το Πρωτοδικείο η αίτηση πτώχευσης που είχε καταθέσει η αρτοβιομηχανία Nutriart (πρώην Κατσέλης).
Οι περίπου 500 εργαζόμενοι έχουν ήδη απολυθεί και αποζημιωθεί από το βασικό μέτοχο της εταιρείας, την οικογένεια Δαυίδ. Μετά την απόφαση, αναμένεται ο πλειστηριασμός των εργοστασίων που διαθέτει ο όμιλος σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Η “στρατηγική” της οικογένειας Δαυίδ
Η αρχή έγινε πριν από περίπου τρία χρόνια. Σταδιακά η οικογένεια Δαυίδ άρχισε να κλείνει μονάδες στη χώρα μας απολύοντας εκατοντάδες εργαζόμενους της Coca Cola 3E. Η συνέχεια υπήρξε με την Frigoglass η οποία πλήρωσε το μάρμαρο με δεκάδες υποχρεωτικές απομακρύνσεις από τη μονάδα της Πάτρας και πριν από λίγους μήνες ήρθε η ώρα για το λουκέτο της Nutriart – Κατσέλης.
Μιας μεγάλης ελληνικής βιομηχανίας με ιστορία, δεκάδες προμηθευτές και 480 εργαζόμενους. Επρόκειτο για μια σφαλιάρα που κανένας δεν περίμενε καθώς μόλις το 2008 ο Χάρης Δαυίδ συνένωνε με εξαγορά τα σχήματα Κατσέλης – Αλλατίνη – ΕΛΒΙΠΕΤ σε ένα αισιόδοξο από κάθε άποψη εγχείρημα . Πολύ περισσότερο, λίγοι μπορούσαν να πιστέψουν πως μια τόσο ισχυρή οικογένεια, με επιχειρήσεις που κάνουν δισεκατομμύρια τζίρων σε όλο τον πλανήτη και παρουσία μέχρι και στην Τουρκία ή την Ινδία και την ανατολική Ευρώπη, θα εγκατέλειπε μια εταιρεία της οποίας οι τζίροι μόλις και μετά βίας έφθαναν τα 20 εκατ. ευρώ.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Η Κατσέλης τα τελευταία τέσσερα χρόνια πραγματοποιούσε μια φθίνουσα διαρκώς πορεία στην αγορά. Οι πολυπόθητες συνέργιες μεταξύ των τριών συγχωνευμένων σχημάτων δεν απέδωσαν καρπούς ενώ όλα έδειξαν πως ο Χάρης Δαυίδ δεν είχε το μαγικό αυτό «κάτι» που ο πατέρας του Γιώργος είχε. Δεν είναι τυχαίο πως όλες του οι επενδύσεις όπως για παράδειγμα αυτή στην Παπουτσάνης, στα καταστήματα Πίτα Παν ή στη Frigoglass η μια μετά την άλλη αποτύγχαναν. Σύντομα ο όμιλος στον χώρο των αρτοσκευασμάτων στράφηκε στις τράπεζες για να εξασφαλίσει αιμοδοσία.
Κάποιοι μιλούν για μια απίστευτη ταλαιπωρία που η οικογένεια Δαυίδ βίωσε πληρώνοντας το μάρμαρο της ανακεφαλαιοποίησης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας. Πρόκειται για τις δύο συμφωνίες με τις τράπεζες (σ.σ. το 2011 και το 2012) οι οποίες άργησαν δραματικά να ρίξουν ρευστό στην δοκιμαζόμενη εταιρεία. Μάλιστα η πρώτη προσπάθεια αναδιάρθρωσης των δανείων κράτησε εννέα μήνες ενώ η δεύτερη, διήρκησε ένα χρόνο. Σαν να μην έφθαναν τα παραπάνω, όταν πριν από δύο μήνες ζήτησε η εταιρεία Κίκιζας να εξαγοράσει έναντι 4,8 εκατ. ευρώ τη μονάδα της Αλλατίνη στη βόρεια Ελλάδα, καμία τράπεζα δεν έσπευσε να πει ναι. Κι όλα αυτά ενώ ο Χάρης Δαυίδ είχε ρίξει τα τελευταία τρία χρόνια μέσα στην Κατσέλης 46 εκατ. ευρώ.
Διαβάστε ποια μεγάλη ελληνική εταιρεία κατέθεσε πτώχευση.
