«Οι Σουλιώτισσες ήταν αλβανόφωνες»: Σάλος με δήλωση Πάγκαλου [φωτο]

Ποια η απίστευτη δήλωση Πάγκαλου που προκάλεσε σάλο;

Με την θυσία των Σουλιωτισσών κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας ασχολήθηκε σήμερα μέσω του λογαριασμού του στο Twitter ο πρώην υπουργός Θόδωρος Πάγκαλος, θέλοντας να στείλει ένα μήνυμα στα «γκρίζα και ροζ φασιστοκουμμούνια», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, ότι «Έλληνας είναι όποιος αισθάνεται έτσι και όχι όποιος γεννήθηκε στη χώρα αυτή».

Ο Θόδωρος Πάγκαλος ξεκινά το συλλογισμό του επισημαίνοντας πως στην γλώσσα των Ελλήνων η λέξη «λουλούδι» έχει πλήρως σχεδόν αντικαταστήσει την αρχαιοελληνική «ανθός», αν και προέρχεται από την αλβανική «λούλιε».

Οι Σουλιώτισσες, συνεχίζει, που έριξαν τα μωρά τους και έπεσαν από το Ζάλογγο σαν σήμερα πριν από 215 χρόνια, προτιμώντας τον θάνατο από τον εξευτελισμό, ήταν πλήρως αλβανόφωνες. Δεν μπορεί λοιπόν να έλεγαν «ούτε ανθός στην αμμουδιά», όπως αναφέρει το δημοτικό τραγούδι που μιλά για το περιστατικό…

«Ας καταλάβουν επιτέλους τα γκρίζα και ροζ φασιστοκουμμούνια ότι Έλληνας είναι όποιος αισθάνεται έτσι και όχι όποιος γεννήθηκε στη χώρα αυτή», κλείνει το συλλογισμό του ο Θόδωρος Πάγκαλος.

Ολόκληρη η ανάρτησή του που έγινε σε τρία tweets:

«Δεν υπάρχει Έλληνας να μην καταλαβαίνει τη λέξη λουλούδι. Έχει υποκαταστήσει πλήρως την παλαιότερη ελληνική λέξη άνθος. Πόσοι όμως ξέρουν ότι το λουλούδι προέρχεται από το αλβανικό λιούλιε;

Σαν σήμερα, 215 χρόνια πριν, στα βουνά βόρεια της Πρέβεζας, οι Σουλιώτισσες ρίξαν τα βρέφη τους στο γκρεμό και μετά πήδηξαν και οι ίδιες. Ο θάνατος ήταν προτιμότερος από τον εξευτελισμό. Πως όμως οι Σουλιώτισσες λέγανε ανθός στην αμμουδιά ενώ ήταν παντελώς αλβανόφωνες;

Ας καταλάβουν επιτέλους τα γκρίζα και ροζ φασιστοκουμμούνια ότι Έλληνας είναι όποιος αισθάνεται έτσι και όχι όποιος γεννήθηκε στη χώρα αυτή».

Τι λέει η Ιστορία

Στις 18 Δεκεμβρίου του 1803, στη κορυφή του όρους Ζάλογγο, εξελίχθηκαν γεγονότα τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα μια ομάδα Σουλιωτισσών με τα παιδιά τους να αποφασίσουν να πεθάνουν ελεύθερες παρά να πέσουν στα χέρια των Τουρκαλβανών. Έτσι, προτίμησαν, με μία πράξη αυτοθυσίας, αντί να ατιμαστούν από τον αιώνιο εχθρό τους, να πέσουν από την άκρη του γκρεμού «εν χορώ» και τραγουδώντας, όπως μαρτυρεί ο Σουλεϊμάν αγάς, Αλβανός αξιωματικός, περίλυπος μάρτυρας αυτής της αξιομνημόνευτης τραγωδίας.

Οι Σουλιώτες και η καταγωγή τους

Οι Σουλιώτες ήταν δίγλωσσοι Έλληνεςπου μιλούσαν ελληνικά και Αρβανίτικα, ενώ έγραφαν μόνο στα ελληνικά Περί το 1600 μ.Χ., οι Σουλιώτες φέρονται να μετανάστευσαν από τις πεδιάδες της Θεσπρωτίας στα βουνά της Μούργκας, όπου μια συνομοσπονδία των γενών συγκρότησε ενιαίο μέτωπο έναντι των Οθωμανών. Οι πρώτοι αυτοί κάτοικοι κατάγονταν από τα γύρω χωριά αλλά και από περιοχές της Βορείου Ηπείρου.

Ήταν δε, Αρβανίτες στην καταγωγή, κατά κύριο λόγο, ενώ υπήρχαν Παραμυθιώτες και Λελοβίτες[7].Διακρίθηκαν σε όλους τους αγώνες για την απελευθέρωση της Ελλάδας κι έγιναν θρύλοι για τις πολεμικές τους ικανότητες και τις άλλες αρετές τους.. Ο μελετητής και περιηγητής της Ηπείρου Ο Ε.Γ. Πρωτοψάλτης (1984) από τη μελέτη του ημερολογίου του Φώτου Τζαβέλλα του 1792 που είναι γραμμένο στο νότιο ιδίωμα της Ελληνικής, συνάγει ότι οι πρώτοι Σουλιώτες κατέβηκαν από το Αργυρόκαστρο ή τη Χειμάρα όπου ομιλείται αυτό το ιδίωμα. Η ελληνοφωνία μαρτυρείται και από τοπωνύμια όπως Συκιά, Καστανιά, Νερό Προβατίνας κ.ά. που μαρτυρούνται πριν από τα μέσα του 17ου αιώνα. Οι Τσάμηδες και οι Βλάχοι αποκαλούσαν τους Σουλιώτες «Γραικούς».

Ο Λάμπρος Κουτσονίκας θεωρεί τους Σουλιώτες γηγενείς απογόνους Ηπειρωτών Ελλήνων που μετανάστευσαν στα βουνά κατά τα αρχαία χρόνια, προκειμένου να διαφύγουν τις ρωμαϊκές δυνάμεις.

Ο Αθανάσιος Ψαλίδας, γραμματέας του Αλή πασά, μαρτυρεί πως το Σούλι (ή Κακοσούλι) είχε Γραίκους πολεμιστές που πάλευαν τους Αλβανούς για πολλά χρόνια. Ένας άγνωστος συγγραφέας δήλωσε πως, Η διαυθέντευσις των Σουλιωτών κατά του της Ηπείρου τυράννου αρκετώς θέλει αποδείξει, ότι η Ελλάς γεννά ακόμη Λεωνίδας και Θεμιστοκλείς.

Εκτός από τις σύγχρονες μαρτυρίες, οι Σουλιώτες ήταν γνωστοί ως Έλληνες ακόμη και από τους εχθρούς τους. Ο Μελί πασάς, γιος του Αλή πασά, έστειλε επιστολές στον πατέρα του από τον Απρίλιο μέχρι τον Δεκέμβριο του 1803, στις οποίες αποκαλεί τους Σουλιώτες Ρωμαίους, ή Ρωμιούς αλλά και Ρωμέγους. Όλοι αυτοί οι όροι δηλώνουν ότι η σουλιωτική συνομοσπονδία αποτελούταν από Έλληνες.

Η Γλώσσα

Οι Σουλιώτες ήταν δίγλωσσοι, μιλούσαν ελληνικά και Αρβανίτικα[7], ενώ έγραφαν μόνο στα ελληνικά. Τα Αρβανίτικα έχουν έντονες επιρροές από τα μεσαιωνικά Αλβανικά, παρ’ όλα αυτά εμπεριέχουν πανάρχαιες (Πελασγικές) Αρχαιόελληνικές λέξεις-ρίζες· επίσης και η δόμη της γλώσσας.

Για παράδειγμα αρχαιοελληνικές λέξεις στα αρβανίτικα: «Ν-Ουκ (Όχι), Δα/Δε (Γῆ ή Δᾶ, Γαῖα), Βαίν/βαίτε (Βαίνω), Κέλι/Κάλι (Κέλης – άλογο ιππάσιας, ρήμα -> κέλλω), Αϋ (Αυτός-Αύς , χρησιμοποιόταν από τους Κρήτες και Λάκωνες), Μυ-ς (Ποντικός, μῦς- μυώνας), Εδέ («Και» – πρόκειται για μία αυτούσια επιβίωση του ομηρικού εδέ!), Άφερ («Κοντά» – προέρχεται από το ομηρικό Άφαρ), Δώμ-α (Δωμάτιο), Κου (Που – αντωνυμία αυτή αναφέρεται στον Ηρόδοτο ως «που», Ικ («Είκω» -Φεύγω, υποχωρώ), κλπ.

Ένα πρωτοελλαδικό Φύλο ήταν οι Πελασγοί, δομικά συστήματα και λέξεις της Πελασγικής διαλέκτου κρατιόνται ζωντανές στην Αρβανίτικη γλώσσα.

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ
Διαβάστε τι λένε οι τελευταίες δημοσκοπήσεις για τις Εκλογές.