Με ένα σμπάρο δυο τριγώνια για… Δένδια: “Γνώρισα τη γυναίκα μου όταν ήρθε να της…”

Πώς γνωρίστηκε με τη σύζυγό του ο κ. Δένδιας;

Εκανε πρωτοχρονιάτικο δώρο στον εαυτό του μια στρατιωτική Dacota, μοντέλο DC3, προσθέτοντάς τη στη μεγάλη συλλογή παιχνιδιών αεροπλάνων που έχει στο σπίτι, «παιδικό απωθημένο», αφού ως παιδί δεν μπορούσε να έχει τα παιχνίδια που ήθελε.

Πέρασε τα νεανικά χρόνια του ζώντας ως εσωτερικός μαθητής σε δωμάτιο του Κολλεγίου Αθηνών, δούλεψε σε εταιρία καλλυντικών, έπαιξε στο καζίνο για να βρει χρήματα και να δει το ματς Αγιαξ – Παναθηναϊκός, και φλέρταρε τη γυναίκα του όντας δικηγόρος στο διαζύγιό της! Θυμάται τον Κώστα Καραμανλή, ναύτη και φοιτητή

Νέος με μαλλιά και μούσιατης Νομικής, να έρχεται στις συνελεύσεις με Fiat 132 Top Manager. Ο Κερκυραίος Νίκος Δένδιας, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και βουλευτής Β’ Αθήνας της Ν.Δ., μιλάει έξω από τα δόντια για τη μοναδική ζωή του, που τη φωτίζει ο μεγάλος έρωτάς του για τη Δάφνη.

Τι είναι η Κέρκυρα για σένα;

Οι γονείς μου κατάγονται από τους Παξούς και ζούσαν στην Κέρκυρα. Εάν διαχρονικά μου πει κάποιος να ορίσω το σπίτι μου, σπίτι μου είναι η Κέρκυρα. Είναι ένα μέρος που, αν το ξέρεις και το αγαπήσεις, δημιουργεί μια τεράστια αίσθηση πολιτιστικής κληρονομιάς. Περηφανεύομαι που κατάφερα, δουλεύοντας με άλλους ανθρώπους, να γίνει η Κέρκυρα προστατευόμενο μνημείο της UNESCO, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ποια στοιχεία του περιβάλλοντός της σε επηρέασαν;

Ολα. Ο καιρός της, η υγρασία, η βροχή, η συχνή ομίχλη… Γίνεται κανείς και πιο μελαγχολικός.

Θυμάσαι καλά παιδικά χρόνια;

Εως τα 8 μου ζούσα στο νησί και ύστερα πήρα υποτροφία και πήγα στο Κολλέγιο. Μεγάλωσα ως εσωτερικός μαθητής στο Κολλέγιο Αθηνών, στο Ψυχικό.

Εσωτερικός μαθητής στο Κολλέγιο;

Το Κολλέγιο είχε απίστευτα σκληρό πρόγραμμα για ένα παιδί. Ξυπνούσα στις 6 το πρωί και ύστερα ήταν όλα προγραμματισμένα. Περνούσα από επιθεώρηση ακόμη και για το πώς τοποθετούσα τα πράγματά μου. Ημουν υποχρεωμένος να τρώω με γραβάτα και κοστούμι, και να ελέγχομαι για το πώς είναι το κοστούμι μου. Ηταν ένα πολύ πειθαρχημένο περιβάλλον με αυστηρές ποινές.

Δύσκολη ζωή για ένα οκτάχρονο, όμως, μακριά από το σπίτι του, στο δωμάτιο ενός σχολείου. Τίνος απόφαση ήταν αυτή;

Ηταν μια καθαρή απόφαση που πήρα περισσότερο με τον πατέρα μου, παρά με τη μάνα μου. Το κουβεντιάσαμε, σαν μια ευκαιρία καλύτερης μόρφωσης, γιατί εγώ ήμουν ένα φτωχό παιδί. Για την ακρίβεια, ως παιδί έχω περάσει διάφορα στάδια, γιατί ο πατέρας μου πότε είχε λεφτά και πότε όχι. Οντας έμπορος τροφίμων, υπήρχαν εποχές που δεν είχαμε καθόλου χρήματα, μα καθόλου. Θυμάμαι τοκογλύφους στο σπίτι. Ποτέ στη ζωή μου, ως δικηγόρος, δεν είχα τοκογλύφο πελάτη, ακριβώς για αυτό.

Χάσαμε το σπίτι μας σε πλειστηριασμό και αυτό στην παιδική ηλικία είναι πολύ δυσάρεστο να το βιώνεις. Δεν είχαμε λεφτά για να πάρω παιχνίδια τότε και γι’ αυτό και ως ενήλικας έχω πάρα πολλά παιχνίδια… Επίσης, ένας από τους λόγους που θέλω να προστατεύεται η πρώτη κατοικία σήμερα είναι ότι ξέρω τι σημαίνει να χάνεις το σπίτι σου. Να παίρνεις τα πράγματά σου και να ξεσπιτώνεσαι επειδή έχασες το σπίτι σου. Εγώ το έζησα αυτό.

Τι παιχνίδια αγοράζεις σήμερα που δεν μπορούσες ως παιδί;

Μου αρέσουν τα συναρμολογούμενα αεροπλανάκια. Εχω δύο βιβλιοθήκες γεμάτες αεροπλανάκια-μοντέλα. Και τώρα, για την Πρωτοχρονιά, έκανα δώρο στον εαυτό μου ένα DC3, Dacota. Ενα στρατιωτικό αεροπλάνο.

Πώς ένα φτωχό παιδί ισορρόπησε σε ένα σχολείο πλούσιων γόνων;

Το Κολλέγιο ήταν, στα δικά μου μάτια, μια εξαιρετική ευκαιρία, αν και όντως υπήρχε μια μεγάλη διαφορά μεταξύ των παιδιών, οικονομική και κοινωνική. Φυσικά το σχολείο επέτρεπε την εξίσωση, μη σου πω ότι την επέβαλλε κιόλας. Δεν ήταν ένα σχολείο νεόπλουτων. Η διαφορά η δική μου με τους εύπορους συμμαθητές μου δεν φαινόταν μέσα στην εβδομάδα.

Ηταν εκεί, όμως, τα Σαββατοκύριακα. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που ζει σε μια βίλα στο Ψυχικό το Σαββατοκύριακο και σε αυτόν που ζει σε μια σοφίτα στην Κέρκυρα είναι μεγάλη. Ομως, το σχολείο αυτό το εξισορροπούσε.

Πότε ερωτεύτηκες πρώτη φορά;

Οταν γνώρισα τη γυναίκα μου, τη Δάφνη. Είχα και έναν προηγούμενο γάμο με μια συνάδελφο, η οποία μετά έγινε συμβολαιογράφος, και ο οποίος έγινε στο πλαίσιο «έχουμε το μυαλό μας πάνω από το κεφάλι μας». Η δεύτερη γυναίκα μου έχει παίξει τεράστιο ρόλο στη ζωή μου. Τη γνώρισα ως πελάτισσα στο δικηγορικό γραφείο μου, σε υπόθεση δικού της διαζυγίου.

Τι ξεχώρισες σε αυτήν;

Είναι πολύ αστείο το τι ξεχώρισα σε αυτήν. Τη συμπεριφορά της απέναντι στον πρώην σύζυγό της. Ενώ είχαμε κατασχέσει όλη την περιουσία του (υπάρχει η γνωστή αξίωση στα αποκτήματα στις διαδικασίες διαζυγίου) και ενώ δικαστικά καταλήξαμε μια χαρά, εκείνη του τα έδωσε όλα πίσω, ακόμη και το αυτοκίνητο. Η απόφαση του δικαστηρίου δεν εκτελέστηκε ποτέ. Είμαστε μαζί 18 χρόνια τώρα. Η υπομονή της Δάφνης απέναντι στις ιδιαιτερότητες της πολιτικής είναι αυτό που εκτιμώ σε εκείνη. Εγώ έχω το ελάττωμα να μεταφέρω τις δυσκολίες στο σπίτι, ενώ εκείνη ακριβώς το αντίθετο.

Μίλησέ μου για τα παιδιά σου.

Είναι η Σοφία από τον πρώτο γάμο της γυναίκας μου, που διδάσκει στο Λονδίνο, ο γιος μου, ο Σπύρος, που είναι στρατιωτικός γιατρός, και ο Στέφανος, που είναι μαθητής λυκείου στο Κολλέγιο.

Ποια ήταν η πρώτη δουλειά σου;

Ως φοιτητής δούλεψα στην εταιρία καλλυντικών Σαράντης και αυτή ήταν η πρώτη δουλειά μου. Εβγαζαν τη φίρμα Prosar. Ο Σαράντης ήταν συμμαθητής μου στο σχολείο και έτσι βρήκα αυτήν τη δουλειά. Ημουν βοηθός λογιστηρίου. Κατηγοριοποιούσα τους μπαταχτσήδες της εταιρίας.

• Ο Σαμαράς ξαναπαίρνει το όπλο του: Πώς βγάζει εκτός τον Δένδια. Υπόγειος πόλεμος

• ΝΔ: Ίντριγκες και μαχαίρια στο εσωτερικό. Μητσοτάκης, Δένδιας, Χρυσοχοΐδης, Χαρδαλιάς, Πέτσας

• Δένδιας-Παναγιωτόπουλος: Πώς και γιατί έφτασαν στην ρήξη. Απίστευτα καρφιά, παρασκήνιο