Ποια ιστορική ελληνική εταιρεία επίπλων βρίσκεται στα όρια της πτώχευσης;
Σε καθεστώς προσωρινής προστασίας από τους πιστωτές της βρίσκεται εδώ και λίγα εικοσιτετράωρα η ιστορική εταιρεία Βαράγκης.
Χθες η εισηγμένη στο ΧΑ εταιρεία έκανε γνωστό ότι κατέθεσε αίτηση για την λήψη προληπτικών μέτρων σύμφωνα με το άρθρο 106α του πτωχευτικού κώδικα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο εξυγίανσης προβλέπει την κεφαλαιοποίηση τραπεζικού δανεισμού και την είσοδο επενδυτή.
H προσφυγή της Βαράγκης στις διατάξεις του άρθρου 106α (προστασία από πιστωτές, πτωχευτικός κώδικας), με τη σύμφωνη γνώμη του 74% των πιστωτών της, αποτελεί μια ακόμη κίνηση της διοίκησης της εισηγμένης εταιρείας, προκειμένου να επιβιώσει και να καταφέρει στη συνέχεια να εκμεταλλευθεί τα οφέλη από την ανάληψη έργων στη Μέση Ανατολή.
Η ιστορική εταιρεία επλήγη σε μεγάλο βαθμό από την οικονομική κρίση, καθώς η ζήτηση για ακριβά έπιπλα μειώθηκε κατακόρυφα. Η διοίκηση της εισηγμένης αναγκάστηκε να προχωρήσει σε μεγάλες περικοπές δικτύου και παράλληλα διαφοροποίησε ριζικά τη δραστηριότητά της εδώ και αρκετά χρόνια.
Από μια εταιρεία πώλησης ιδιοπαραγόμενων ακριβών επίπλων στη λιανική αγορά έχει πλέον μετασχηματιστεί σε επιχείρηση που δίνει έμφαση στην υλοποίηση μεγάλων ολοκληρωμένων έργων («με το κλειδί στο χέρι») στον χώρο των κατασκευών ξύλου, διεκδικώντας και αναλαμβάνοντας συμβάσεις στο εξωτερικό.
Ωστόσο, ενώ από τη μια πλευρά η νέα δραστηριότητα χρειαζόταν σημαντική περίοδο επώασης μέχρι να αρχίσει να αποδίδει καρπούς, οι ετήσιες ζημίες και ο δανεισμός έφεραν στο μεσοδιάστημα σε δυσχερή θέση την εταιρεία.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, όσο και αν οι θυγατρικές της Βαράγκης σε Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Κατάρ να έχουν αρχίσει να αναλαμβάνουν αξιοσημείωτες συμβάσεις (έχουν υλοποιηθεί έργα και σε ευρωπαϊκές χώρες), όσο και αν επίσης η παραγωγική μονάδα του Σχηματαρίου ξεκίνησε να λειτουργεί και πάλι από το 2016, τα προβλήματα ρευστότητας και οι υψηλοί χρεωστικοί τόκοι έχουν καταστήσει αρνητικά:
• Τα ίδια κεφάλαιά της (-2,9 εκατ. ευρώ στις 31/12/2017 παρά το γεγονός ότι ο βασικός μέτοχος έχει καταβάλει 7,5 εκατ. ευρώ καλύπτοντας Μετατρέψιμο Ομολογιακό Δάνειο που θα μετατραπεί υποχρεωτικά σε μετοχές και γι” αυτό εντάσσεται λογιστικά στα ίδια κεφάλαια).
• Το κεφάλαιο κίνησής της (στις 31/12/2017 κυκλοφορούν ενεργητικό 5,86 εκατ., βραχυπρόθεσμο παθητικό 7,42 εκατ. ευρώ), παρά το γεγονός ότι στο τρίτο τρίμηνο του 2017 οι τράπεζες μετέτρεψαν υποχρεώσεις 8,28 εκατ. ευρώ σε κοινοπρακτικό μακροπρόθεσμο δάνειο.
Ενδεικτικό είναι το στοιχείο ότι ενώ το 2017 ο κύκλος εργασιών αυξήθηκε κατά 16% (στα 4,12 από 3,56 εκατ. ευρώ) και το EBITDA βελτιώθηκε προσεγγίζοντας το μηδέν (-131 χιλ. έναντι -496 χιλ. το 2016), οι χρεωστικοί τόκοι ξεπέρασαν το ένα εκατ. ευρώ και οδήγησαν εκ νέου σε σημαντικά ζημιογόνο αποτέλεσμα (-1,65 εκατ. ευρώ έναντι -1,38 εκατ. το 2016).
Η δυσχερής θέση της εισηγμένης αντανακλάται και στο ταμπλό του ΧΑ, όπου η τρέχουσα αποτίμηση της εταιρείας διαμορφώνεται μόλις στις 227 χιλ. ευρώ.
Τον φετινό Απρίλιο ωστόσο, η διοίκηση της Βαράγκης (στις ετήσιες λογιστικές της καταστάσεις) είχε αναφερθεί με σχετικά θετικό τρόπο στις διαφαινόμενες προοπτικές της. Ειδικότερα, η θυγατρική της στο Κατάρ είχε υπογράψει συμβάσεις για μελέτες έργων αξίας 1,2 εκατ. ευρώ («των οποίων η συνολική μελλοντική αξία της ανάθεσης κατασκευής των έργων αυτών εκτιμάται να ξεπεράσει τα 24 εκατ. ευρώ») καθώς και την ανάληψη της εσωτερικής διαρρύθμισης-εξοπλισμού θαλαμηγού (έργο περίπου 4,2 εκατ. ευρώ).
Επιπρόσθετα, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η τοπική θυγατρική είχε αναλάβει τη μελέτη εσωτερικής διαμόρφωσης και διακόσμησης κατοικίας στο Palm Jumeira του Ντουμπάι αξίας 230 χιλ. ευρώ (το έργο αυτό αφορά κατ” αρχάς στη μελέτη, ενώ στη συνέχεια θα ανατεθεί σε εταιρία του ομίλου και η κατασκευή «με το κλειδί στο χέρι» της κατοικίας αυτής).
Στην παρούσα φάση, λοιπόν, η διοίκηση της Βαράγκης ελπίζει πως μέσα από την προσφυγή της στις διατάξεις του άρθρου 106α του πτωχευτικού κώδικα θα καταφέρει να αναδιαρθρώσει τη χρηματοοικονομική της λειτουργία και να μπει σε μια νέα φάση της ήδη μακρόχρονης ιστορίας της, που ξεκινά από το 1894, όταν ο Θεμιστοκλής Βαράγκης, Ανδριώτης στην καταγωγή, παιδί οκταμελούς οικογενείας, έρχεται στην Αθήνα για να βρει την τύχη του.
Ο Θεμιστοκλής Βαράγκης μαζί με τον Δημ. Αθηναίο οργανώνουν στη γωνία Πινακωτών και Σόλωνος ένα πρότυπο εργαστήρι κατασκευής επίπλων, που επρόκειτο λίγο αργότερα να αποτελέσει «κοινωνικό status» της εποχής.
Η αναγνώριση έρχεται γρήγορα. Μόλις επτά χρόνια μετά τη δημιουργία του εργαστηρίου, το 1907, οι δύο συνεταίροι περνούν τις πύλες των βασιλικών ανακτόρων του Τατοΐου, επί βασιλείας Γεωργίου Α’, και αναλαμβάνουν την επίπλωσή τους. Και πολύ σύντομα τα έπιπλά τους αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους στα καλύτερα σαλόνια της αθηναϊκής κοινωνίας.
