Υπάρχει τρόπος να γλιτώσουμε την επερχόμενη χρεοκοπία; Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα και οι Έλληνες για να αποφύγουν πτώχευση και κατάρρευση των επιχειρήσεων;
Η λέξη-κλειδί για την χρεοκοπία-πτώχευση της Ελλάδας είναι μία: φοροδιαφυγή. Σύμφωνα με μελέτες αξιόπιστων οργανισμών, η φοροδιαφυγή στην Ελλάδα πλησιάζει τα 30 δισ. ευρώ το χρόνο, όσο περίπου ήταν το έλλειμμα-ρεκόρ του 2009. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον πολιτισμένο κόσμο με τέτοια εκτεταμένη φοροδιαφυγή.
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες στη χώρα μας δηλώνουν μόνο το 4% των συνολικών εσόδων της Ελλάδας, ενώ οι μισθωτοί και συνταξιούχοι το 74%. Σας φαίνεται λογικό αυτό;
Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2007 στο Capital.gr, τα 5,5 εκατ. μισθωτοί και συνταξιούχοι στην Ελλάδα πλήρωσαν 8,3 δισ. ευρώ σε φόρους δηλώνοντας συνολικό εισόδημα 86,3 δισ. ευρώ. Την ίδια χρονιά, 202.418 μικρές επιχειρήσεις πλήρωσαν φόρους μόνο 1,3 δισ. ευρώ ή 6.100 ευρώ ανά επιχείρηση. Οι 1.481 μεγάλες επιχειρήσεις πλήρωσαν το ίδιο χρονικό διάστημα 3,2 δισ. φόρο για κέρδη 12 δισ. περίπου. Δηλαδή κάθε μεγάλη επιχείρηση πλήρωσε φόρο 2,1 εκατ. ευρώ.
Γιατί όμως φοροδιαφεύγουν οι Έλληνες; Υπάρχει κάποιο γονίδιο φοροδιαφυγής που το βρίσκει κανείς στο ελληνικό DNA ή έστω το μεσογειακό; Φυσικά και όχι. Αλλιώς γιατί δεν φοροδιαφεύγουν και οι Έλληνες που διαπρέπουν ως επιστήμονες και επιχειρηματίες στο εξωτερικό; Είναι προφανές ότι οι Έλληνες φοροδιαφεύγουν γιατί έχουν το περιθώριο να το κάνουν. Έχουν περιθώριο να αποκρύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους.
Ας υποθέσουμε ότι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι επιχειρηματίες είναι εκ φύσεως και πεποιθήσεως απατεώνες και φοροφυγάδες όπως προσπαθούν κάποιοι να περάσουν. Γιατί οι ελεγκτικοί και εισπρακτικοί μηχανισμοί δεν τους τιμωρούν παραδειγματικά μέχρι να περιοριστεί δραστικά το φαινόμενο; Αν κάθε επιχείρηση που παραβαίνει το νόμο αντιμετωπίζει πρόστιμα μεγαλύτερα από το κέρδος της φοροδιαφυγής ή λουκέτο, είναι απλά θέμα χρόνου να πειθαρχήσει.
Και εδώ ανοίγει το κεφάλαιο της κρατικής διαφθοράς. Η κακή οργάνωση και η εκτεταμένη διαφθορά των δημοσίων υπαλλήλων στους οποίους έχει ανατεθεί το κυνήγι της φοροδιαφυγής είναι η ρίζα του κακού. Όλοι έχουμε ακούσει κατά καιρούς ιστορίες για έφορους που μοιράζονται από τους κομματικούς μηχανισμούς ή πόσο περιζήτητες είναι στο πελατειακό χρηματιστήριο οι θέσεις σε εφορίες, πολεοδομίες, τελωνεία και τις λοιπές ευαγείς υπηρεσίες του ελληνικού δημοσίου.
Κάθε επιχείρηση ή ελεύθερος επιχειρηματίας βρίσκεται στο έλεος της ερμηνείας του ασαφούς νόμου από κάποιο δημόσιου υπάλληλο. Η τακτική που ακολουθεί γνωστή. Υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να πληρώσεις 500.000 ευρώ; «Σιγά μην πληρώσω, με 30.000 για ένα καφέ και 1.000 για το δημόσιο ταμείο μπορεί να τακτοποιηθεί το θέμα».
Τι πρέπει λοιπόν να γίνει για πάταξη της φοροδιαφυγής; Πρώτον, απλοποίηση της φορολογικής νομοθεσίας από 12 τόμους σε 4 σελίδες Α4. Δεύτερον, παραδειγματική τιμωρία επίορκων που θα πάνε φυλακή και όχι απλά θα αναγγελθεί ότι το ΣΔΟΕ κάνει ελέγχους στους γιατρούς του Κολωνακίου ή τους βενζινάδες της Συγγρού.
Το πρόβλημα της διαφθοράς δεν είναι το μοναδικό. Ολόκληρη η δομή του ελληνικού κρατικού μηχανισμού είναι «μονταρισμένη» στα μέτρα των πελατειακών σχέσεων του πολιτικού μας συστήματος. Όλα τα κόμματα της ελληνικής δημοκρατίας επιδεικνύουν ανοχή ή και έχουν συμμετοχή στο φαινόμενο για πελατειακούς ψηφοθηρικούς λόγους.
Η παρούσα κρίση μηδενίζει το κοντέρ πολλών δεκαετιών και είναι μια ευκαιρία να αναδομηθεί το σύστημα από την αρχή. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει άλλη επιλογή διεξόδου. Αλλιώς, θα πρέπει να αποδεχτούμε απλά την ιδέα της χρεοκοπίας.
Διαβάστε γιατί η χρεοκοπία-πτώχευση μπορεί να μην είναι τόσο κακή και γιατί ο Μάιος είναι μήνας χρεοκοπίας.
